| Περιγραφή: |
У артыкуле раскрываецца роля і месца харчовага пытання ў палітыцы Часовага ўрада з верасня па кастрычнік 1917 г. у Беларусі. Аўтар адзначае, што з ліпеня са зрывам наступальніцкіх аперацый і палітычным крызісам, абвастрэннем дэфіцыту прамысловых тавараў, інфляцыяй зніжаюцца памеры продажу дзяржаве хлеба, частка валасных харчовых камітэтаў санкцыянуюць захоп памешчыцкіх пасеваў, выганаў і выпасаў. Павялічваецца таемны продаж хлеба па высокіх цэнах, распаўсюджваецца вінакурэнне. Павышэнне Часовым урадам пад канец жніўня «цвёрдых цэн» на хлеб у два разы не вырашыла кардынальна сітуацыю. На этапе станаўлення новай палітычнай і эканамічнай сістэмы інтарэсы селяніна як вытворцы і ўласніка апынуліся вышэй за яго класавыя, грамадзянскія, патрыятычныя і іншыя пачуцці. Адначасова, яго фактычнае ігнараванне хлебнай манаполіі дыскрэдытавала сам Часовы ўрад, узмацняла сацыяльную напружанасць у гарадах і на фронце і тым стварала глебу для чарговай рэвалюцыі. |