TOS A’ZOLARI DISFUNKSIYASI BO’LGAN AYOLLARDA SIYDIK TUTA OLMASLIK KASALLIGI

Bibliographic Details
Title: TOS A’ZOLARI DISFUNKSIYASI BO’LGAN AYOLLARDA SIYDIK TUTA OLMASLIK KASALLIGI
Authors: Boyqulov To’rabek Temirovich, Abulfayzova Jamila Safarovna
Publisher Information: Биология и интегративная медицина, 2025.
Publication Year: 2025
Subject Terms: chanoq mushaklari disfunksiyasi, stressli siydik tuta olmaslik, shoshilinch siydik tuta olmaslik, дисфункция тазовых мышц, ургентное недержание мочи, недержание мочи, стрессовое недержание мочи, siydik tuta olmaslik
Description: Kirish. So'nggi o'n yillikda chanoq mushaklari disfunksiyasining progressiv o‘sishi kuzatilmoqda, bu holat barcha yoshdagi ayollarda hayot sifatining pasayishiga olib kelmoqda. Bu disfunktsiyaning ajralmas belgilari orasida siydik tuta olmaslikning turli shakllari mavjud. Materiallar va usullar. Tadqiqotda POP–Q tasnifi bo‘yicha II–IV bosqich jinsiy a’zolar prolapsasi aniqlangan 74 nafar bemor ishtirok etdi. Bemorlar siydik chiqarishdagi shikoyatlari asosida 4 guruhga bo‘lingan. Standart uslublardan tashqari, siyish kundaliklari, ginekologik tekshiruv va murakkab urodinamik tekshiruvlar o‘tkazildi. Natijalarga ko‘ra, siydik tuta olmaslik turlari aniqlanib, tashxislar qo‘yildi. Natijalar. Tadqiqot natijalari shuni ko‘rsatdiki, jinsiy a’zolar prolapsasi bilan og‘rigan bemorlarning 67,89% (51 nafar) turli xil siydik tuta olmaslik turlariga ega edi. 2va 4guruhdagi 23 bemorda (45,8%) bir vaqtda giperaktiv qovuq va stressli siydik tuta olmaslik kuzatildi. Ularning 16 tasida (69,8%) urgent, 7 tasida (30,2%) stressli alomatlar ustunlik qildi. Sof stressli siydik tuta olmaslik 17 bemorda (33,3%), sof giperaktiv qovuq esa 11 bemorda (21,6%) qayd etildi. Xulosa. Chanoq mushaklari disfunksiyasining rivojlanishida asosiy xavf omillari — tabiiy tug‘ruq, semizlik, 6 yildan ortiq postmenopauza, vulvovaginal atrofiya hamda ekstragenital kasalliklardir. Shuningdek, peri va postmenopauzal davrda uchraydigan biriktiruvchi to‘qima displaziyasi hamda estrogen yetishmovchiligi muhim rol o‘ynaydi.
Введение. В последние десятилетия наблюдается прогрессирующий рост дисфункции мышц тазового дна, что негативно влияет на качество жизни женщин всех возрастов. Одним из ключевых симптомов данной патологии является недержание мочи различных форм. Материалы и методы. В исследовании приняли участие 74 пациентки с пролапсом половых органов II–IV стадии по классификации POP–Q. Пациентки были разделены на 4 группы в зависимости от жалоб на мочеиспускание. Помимо стандартных методов использовались мочевые дневники, гинекологическое обследование и комплексное уродинамическое исследование, на основании которых определялась форма недержания мочи. Результаты. У 67,89% пациенток (51 человек) с пролапсом половых органов выявлены различные формы недержания мочи. У 23 пациенток из 2-й и 4-й групп (45,8%) наблюдались одновременно признаки гиперактивного мочевого пузыря и стрессового недержания мочи. При этом у 16 из них (69,8%) преобладали ургентные симптомы, а у 7 (30,2%) — стрессовые. Изолированное стрессовое недержание выявлено у 17 пациенток (33,3%), а изолированная гиперактивность мочевого пузыря — у 11 (21,6%). Вывод. Основные факторы риска развития дисфункции тазовых мышц — это естественные роды, ожирение, постменопауза длительностью более 6 лет, вульвовагинальная атрофия и наличие экстрагенитальных заболеваний. Существенную роль в патогенезе играют также дисплазия соединительной ткани и дефицит эстрогенов в перии постменопаузальном периодах.
Document Type: Research
DOI: 10.24412/cl-34438-2025-476-204-216
Rights: CC BY
Accession Number: edsair.doi...........b7b67c690b5d20c00fb36d413aef5e1f
Database: OpenAIRE
Description
DOI:10.24412/cl-34438-2025-476-204-216