Η αντιπαλότητα Σαουδικής Αραβίας - Ιράν και οι επιπτώσεις της στην περιφερειακή ασφάλεια: 2001-2019
Η παρούσα εργασία πραγματεύεται την αντιπαλότητα Σαουδικής Αραβίας – Ιράν και τις επιπτώσεις της στην περιφερειακή ασφάλεια για την περίοδο 2001-2019. Σε κάθε κεφάλαιο θα εξετάζεται η σχέση αυτή και κάτω από το πρίσμα των συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών μιας και η σημασία που έχει το υποσύστημ...
Αποθηκεύτηκε σε:
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Άλλοι συγγραφείς: | |
| Γλώσσα: | el_GR |
| Δημοσίευση: |
2019
|
| Θέματα: | |
| Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/11610/19399 |
| Ετικέτες: |
Προσθήκη ετικέτας
Δεν υπάρχουν, Καταχωρήστε ετικέτα πρώτοι!
|
| Περίληψη: | Η παρούσα εργασία πραγματεύεται την αντιπαλότητα Σαουδικής Αραβίας – Ιράν και
τις επιπτώσεις της στην περιφερειακή ασφάλεια για την περίοδο 2001-2019. Σε κάθε κεφάλαιο
θα εξετάζεται η σχέση αυτή και κάτω από το πρίσμα των συμφερόντων των Ηνωμένων
Πολιτειών μιας και η σημασία που έχει το υποσύστημα του Κόλπου για την αμερικανική
εξωτερική πολιτική είναι τεράστια. Εξετάζεται η διαχρονικότητα αυτής της σχέσης και το πόσο
τα συμφέροντα των δύο χωρών συγκλίνουν ή αποκλίνουν κατά περιόδους, πώς συνεργάζονται
ή αντιμάχονται σε περιφερειακό επίπεδο και πως αυτό επηρεάζει τις εσωτερικές πολιτικές τους
ισορροπίες αλλά και τις περιφερειακές ισορροπίες. Γίνεται αναφορά στο ειδικό βάρος του Ιράν
και στην ιστορική πορεία των αμερικανο-ιρανικών σχέσεων, σε μία προσπάθεια να απαντηθεί
το γιατί το Ιράν, που αποτελούσε αρχικά πυλώνα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στην
περιοχή, στη συνέχεια μετατράπηκε στο μεγαλύτερο εχθρό για των ΗΠΑ. Ωστόσο εξίσου
σημαντικό ρόλο διαδραματίζει και η Σαουδική Αραβία, μία χώρα με την οποία οι ΗΠΑ
καταλήγουν σε στρατηγική συμμαχία. Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στο πως διαμορφώθηκαν οι
σχέσεις αυτές μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Κατά την περίοδο του μονοπολισμού,
αναδύονται νέες προκλήσεις και αργότερα νέες απειλές, στις οποίες οι ΗΠΑ καλούνται να
ανταποκριθούν. Σημείο τομής αποτελεί και η τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, που
θα αλλάξει εκ νέου τα δεδομένα για την αμερικανική εξωτερική πολιτική και πρωτίστως αυτά
που αφορούσαν το ζωτικής σημασίας υποσύστημα του Κόλπου. Τη σκυτάλη παίρνουν οι
αραβικές εξεγέρσεις όπου το περιφερειακό επίπεδο μοιάζει πιο ρευστό από ποτέ. Και οι δύο
αυτές χώρες αντιμετωπίζουν προβλήματα τόσο στο εσωτερικό τους όσο και στις σχέσεις τους
με τους γείτονες. Η κάθε χώρα προσπαθεί να επιβάλει το δικό της μοντέλο. Τέλος, σε
συνάρτηση με τα παραπάνω και λαμβάνοντας υπόψη την ισορροπία δυνάμεων και την
αναλογία κόστους – ωφέλειας, θα προκύψουν ασφαλή συμπεράσματα για το αν πρόκειται για
μία θρησκευτική ή για μία καθαρά πολιτική αντιπαλότητα. |
|---|