Τοπικές αντιδράσεις για χωροθετήσεις ΧΥΤΑ : οι περιπτώσεις των ν. Αττικής και Θεσσαλονίκης
Στην παρούσα εργασία αναλύονται τοπικές κινητοποιήσεις ενάντια σε χωροθετήσεις ΧΥΤΑ στην Ελλάδα για τα έτη 1990-2007. Το κύριο θέμα της εργασίας επικεντρώνεται σε γεγονότα διαμαρτυρίας που αναπτύχθηκαν στους Νομούς Αττικής και Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, η παρούσα εργασία εξετάζει και συγκρίνει τις...
Αποθηκεύτηκε σε:
| Περίληψη: | Στην παρούσα εργασία αναλύονται τοπικές κινητοποιήσεις ενάντια σε χωροθετήσεις ΧΥΤΑ στην Ελλάδα για τα έτη 1990-2007. Το κύριο θέμα της εργασίας επικεντρώνεται σε γεγονότα διαμαρτυρίας που αναπτύχθηκαν στους Νομούς Αττικής και Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, η παρούσα εργασία εξετάζει και συγκρίνει τις αφορμές ύπαρξης τέτοιων γεγονότων, ποιες ομάδες ατόμων δρουν και συμμετέχουν, τους λόγους που διαμαρτύρονται και τα αιτήματα που στηρίζουν οι δρώντες, ποια τα ρεπερτόρια δράσης που παρατηρούνται, αν σημειώνονται δράσεις από ανεξάρτητες πρωτοβουλίες κατοίκων, κατά πόσο εμπλέκεται η αστυνομία για την καταστολή γεγονότων διαμαρτυρίας και άλλες μεταβλητές που προσδιορίζουν μία κινητοποίηση. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν από το ηλεκτρονικό αρχείο άρθρων της ημερήσιας εφημερίδας Ελευθεροτυπία (για τα έτη 1990-2007) και επεξεργάστηκαν με τη χρήση του στατιστικού πακέτου SPSS. Τα γεγονότα διαμαρτυρίας αναπτύσσονται κυρίως λόγο της ανικανότητας πολιτικών οργάνων να ανταπεξέλθουν στη διαχείριση των αποβλήτων. Οι ομάδες των δρώντων προέρχονται πρωτίστως από τη μερίδα των πολιτών και των εργαζομένων. Οι λόγοι που διαμαρτύρονται αφορούν κυρίως νέες προτάσεις για χωροθετήσεις και απαίτηση για κλείσιμο υπαρχόντων χωματερών. Τα ρεπερτόρια δράσης περιλαμβάνουν πορείες διαμαρτυρίας, απεργίες, κλείσιμο δρόμων, δημόσιες συγκεντρώσεις, ακόμη και χρήση βίας. Οι ανεξάρτητες πρωτοβουλίες κατοίκων που καταγράφονται είναι ελάχιστες και τέλος η παρουσία της αστυνομίας καταγράφεται μόνο στην περίπτωση της Αττικής. Οι μοναδικές μεταβλητές στις οποίες παρατηρείται σημαντική στατιστική διαφορά μεταξύ Αττικής και Θεσσαλονίκης είναι στην παρουσία των τοπικών αρχών και στην ανάπτυξη ανεξάρτητων πρωτοβουλιών από κατοίκους, όπου η συχνότητα είναι υψηλότερη για την περίπτωση της Αττικής. |
|---|