Ex situ διατήρηση: γενετική διαχείριση για την αντιμετώπιση της γενετικής προσαρμογής στις συνθήκες αιχμαλωσίας

Η γενετική προσαρμογή των πληθυσμών στις συνθήκες αιχμαλωσίας σε συνδυασμό με την απώλεια της γενετικής τους ποικιλότητας, αποτελούν βασικά γενετικά προβλήματα των προγραμμάτων της ex-situ διατήρησης. Τα προβλήματα αυτά διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην πιθανότητα επιβίωσης που θα παρουσιάσουν οι...

Πλήρης περιγραφή

Αποθηκεύτηκε σε:
Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Τσιοτσιόπουλος, Στάθης
Άλλοι συγγραφείς: Θεοδώρου, Κωνσταντίνος
Γλώσσα:Greek
Δημοσίευση: 2015
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://catalog.lib.aegean.gr/iguana/www.main.cls?surl=search&p=ed763fb5-024d-4d04-a952-e71cbf110eaa#recordId=1.54453
http://hdl.handle.net/11610/10447
Ετικέτες: Προσθήκη ετικέτας
Δεν υπάρχουν, Καταχωρήστε ετικέτα πρώτοι!
Περιγραφή
Περίληψη:Η γενετική προσαρμογή των πληθυσμών στις συνθήκες αιχμαλωσίας σε συνδυασμό με την απώλεια της γενετικής τους ποικιλότητας, αποτελούν βασικά γενετικά προβλήματα των προγραμμάτων της ex-situ διατήρησης. Τα προβλήματα αυτά διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην πιθανότητα επιβίωσης που θα παρουσιάσουν οι πληθυσμοί κατά την επανεισαγωγή τους στο φυσικό τους περιβάλλον. Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η εύρεση του κατάλληλου τρόπου γενετικής διαχείρισης των πληθυσμών, ούτως ώστε να αποφευχθούν τα προβλήματα αυτά. Πραγματοποιήσαμε συγκρίσεις ανάμεσα στην κυκλική αναπαραγωγή και σε μια μέθοδο που ελαχιστοποιεί την πιθανότητα συγγένειας ανάμεσα στα ζεύγη που αναπαράγονται (Gc/Mc μέθοδος). Παράλληλα λάβαμε υπ’όψιν μας, περιπτώσεις όπου ο πληθυσμός διαιρείται σε μικρότερους και οι οποίοι είτε ανταλλάσουν άτομα μεταξύ τους, είτε παραμένουν απομονωμένοι. Καταλήξαμε πώς η κυκλική μέθοδος αναπαραγωγής, ανταποκρίνεται καλύτερα, καθώς εμφανίζει τους λιγότερο προσαρμοσμένους στην αιχμαλωσία πληθυσμούς και διατηρεί τη γενετική τους ποικιλότητα. Επιπλέον κατά την επανεισαγωγή τους οι πληθυσμοί αυτοί, εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά επιβίωσης. Διαπιστώσαμε επίσης πως στην περίπτωση του τεμαχισμού των πληθυσμών, θα ήταν προτιμότερο οι πληθυσμοί αυτοί να παραμένουν απομονωμένοι.