| Περιγραφή: |
Ушбу мақолада Мусулмон Шарқининг икки буюк файласуфи – Абу Наср Форобий (870-872, Фороб-Сирдарё, – 950, Дамашқ) ва Абу Али ибн Сино (980, Бухоро, – 1037, Ҳамадон)нинг IX-X асрларда ислом фалсафий тафаккурида рўй берган кескин ўзгаришлар ва янгиланишлар жараёнидаги мавқеи ҳамда уларнинг Ислом оламида шаклланиётган иррационалистик таълимот – Тасаввуф фалсафасига бўлган муносабатлари масаласи тадқиқ этилади. Мақола муаллифининг фикрича, Форобий ва Ибн Сино Шарқ аристотелизми ва ислом рационал тафаккурининг йирик намояндалари бўлиш билан бирга, шунингдек, диний-фалсафий тафаккур майдонига катта суръат ва шиддат билан кириб келаётган теологик-фалсафий таълимот – Тасаввуфга нисбатан ҳам бефарқ бўлмаганлар. Муаллифнинг таъкидлашича, Форобий ва Ибн Сино Тасаввуф диний таълимотини фалсафийлаштириш ва фалсафа илмини динийлашиштириш масаласида катта ҳисса қўшишган. Бу икки буюк мутафаккирнинг фалсафий тафаккури нафақат Тасаввуф ғояларининг таъсиридан холи бўлмаган, балки Ирфон фалсафасининг шаклланишида ҳам фаол иштирок этган. This article examines the position of two great philosophers of the Muslim East – Abu Nasr Farabi (870-872, Farab-Syrdarya, - 950, Damascus) and Abu Ali ibn Sina (980, Bukhara, - 1037, Hamadan) in Islamic philosophical thinking IX- X centuries in the process of sudden changes and renewals and their attitude to Sufism – an irrationalist doctrine that is emerging in the Islamic world. According to the author of the article, Farabi and Ibn Sina, being the great representatives of Eastern Aristotelianism and Islamic rational thinking, were not indifferent to Sufism, the theological and philosophical doctrine, which is rapidly entering the field of religious and philosophical thinking. The author says that Farabi and Ibn Sina made a great contribution to the question of philosophizing the religious teachings of Sufism and religious philosophy. The philosophical thinking of these two great thinkers was not only influenced by the ideas of Sufism, but also actively participated in the formation of Irfan's philosophy. |